Сиверс алма ағашы - «Тарбағатай» мемлекеттік ұлттық табиғи парк аумағындағы негізгі ерекше қорғалатын объектілердің бірі. Бұл түрдің ерекше құндылығы көптеген мәдени сорттардың атасы болып табылады.

             Алма ормандары (Malus sieversii) Тарбағатай жотасының оңтүстік беткейінің орталық бөлігінде бұталы белдеуде (1000-1500 м биіктікте) таралған, жекеленген алма ағаштары теңіз деңгейінен 1700 м  жоғары орналасқан. Олар солтүстіктен басқа, әртүрлі экспозиция баурайларында, шатқалдың түбінде немесе тас үсті террасаларда кездесіп, ұштастырылады.             Сиверс алма ағаш биіктігі 10 м-ге дейін, жайылған тәжі бар, өркендерінің сояулары бар. Жапырақтары эллипс тәрізді немесе дөңгелек, жоғарғы жағында үшкір, шетінде тістелген немесе аратісті, жастары - қатты түкті, әсіресе төменнен, ересектері - жалаңаш, жоғарыдан жылтыратылған. Гүлдері аз гүлді қалқандарға жиналып, қысқарған өркендерде болады. Күлтелері ақ немесе қызғылт, диаметрі 3-4 (5-ке дейін) см. Жемісі - диаметрі 5 см-ге дейін кішкентай сфералық немесе жұмыртқа тәрізді алма. Ол сәуір-мамыр айларында гүлдейді, сонымен қатар жапырақтанады. Жемістері шілде-қыркүйек айларында піседі. 5-10 жастан бастап жеміс бере бастайды. Жабайы алма ағаштары суыққа төзімділік, ұзақ өмір сүру, ауруға төзімділік және т.б. сияқты шаруашылыққа құнды белгілерге ие. Бұл алманың жаңа сорттарын жасау үшін бірегей және толық зерттелмеген генофонд қоймасы.

ҒАЭМ бөлімінің аға ғылыми қызметкері Б.Д. Садакова.